چکیده

  موضوع اصلی جامعه شناسی سیاسی بررسی رابطه متقابل دولت و نیروهای اجتماعی و نهادهای مدنی است جامعه و نیروهای اجتماعی بستر و زمینه ی عمل دولت و ماهیت  آن را تعیین می کنند.

 رابطه دولت ونهادهای مدنی باید رابطه ای متقابل و همکاری جویانه باشدچرا که از یک سو حکومت بسترها وفرصت های لازم را برای گسترش وتوانمندی جامعه مدنی فراهم می کند ومطالبات، انتقادات جامعه مدنی را پاسخ می دهد ازسوی دیگرشایسته است که نهادها وانجمن های مدنی ضمن احترام به قوائد وارزش های دموکراتیک ومسئولیت پذیری  مدنی،در ارتباط با دولت صرفا به رویکرد انتقادی روی نیاورند بلکه در کنار نقدهای سازنده، بایستی نگاه همکاری جویی و تاییدی به دولت نیز داشته باشند. 

منطقه خلیج فارس یکی از مناطقی است که از حیث ساخت سیاسی دارای نظام های سلطنتی موروثی و الیگارشیک هستند و از حیث اجتماعی دارای ساخت قبیله ای و طایفه ای و ساخت اقتصادرانتی هستند .دراین منطقه به دلائل سیاسی، اقتصادی و اجتماعی،نهادهای مدنی با محدودیت های سیاسی و فرهنگی واجتماعی مواجه بوده و شاهدرابطه دوسویه و تعاملی بین دولت و نهادهای مدنی نبوده ایم و رابطه یک سویه و محدودیت آفرین برای نهادهای مدنی بوده است .

در جمهوری اسلامی ایران بر خلاف کشورهای حوزه خلیج فارس از بعدانقلاب اسلامی به ویژه در دو دهه اخیر  شاهد گسترش آگاهی های سیاسی و اجتماعی بوده ایم.همچنین شاهد شکل گیری و گسترش نسبی نهادهای مدنی در قالب احزاب، انجمن ها، گروهها و نهادهای مدنی غیر دولتی بوده‌ایم.

برای دانلود متن کامل پایان نامه اینجا کلیک کنید